Sirenas te cantan brengt composities zich rond thema’s van hoofse liefde en van confidenties die tussen vrouwen worden uitgewisseld, naast liederen en romances waarin vrouwen in de schijnwerpers staan.
Dit programma stelt een reis voor in een ononderbroken opgaande lijn vanaf de vroege Spaanse renaissance, hier vertegenwoordigd door het Cancionero Musical de Palacio, via de late renaissance verbeeld door Diego Ortiz, Gaspar Sanz of uit liedboeken voor de vihuela, naar de traditie van “romances” uit de Castiliaanse lyriek, die werd voortgezet in Latijns-Amerika, in de barokperiode.
Música Temprana presenteert hiermee een programma in kleine bezetting, dat de verfijnde poëzie en transparante schoonheid van de Castiliaanse renaissance combineert met de kleurrijke harmonieën en ritmes van de barokmuziek uit Spanje en Latijns-Amerika.